woensdag 3 december 2003

Taboe

Taboes zijn taboe, alles is bespreekbaar. Welke modelletje schaamhaar je hebt, of je een tarzan in huis hebt, gewoon wat onderwerpen die bij het gemiddelde meidenetentje over tafel gaan. Transseksualiteit, ooglidcorrecties, burn-out, slechte seks? Ook tv-programma’s schuwen geen taboe. Alles is bespreekbaar, en nog mooier, met de camera erbij is eigenlijk ook alles heel makkelijk “op te lossen”.
Maar laat ik nu net last hebben van iets onbespreekbaars. Een kwaal waar ik zelf niet over durf te beginnen, maar waar mijn omgeving ook haar mond over houdt. Ik wil het nog niet eens hardop op papier bekennen. Heb ik het laatste taboe?
Het vervelende van wat ik heb, is dat ik zelf niet echt door heb wanneer ik het heb. De mensen om mij heen merken het wel, maar die zijn dan weer bang om er iets van te zeggen, want het is tenslotte een taboe. Gelukkig was H. zo vriendelijk om mij erop attent te maken. Zodat ik er wat aan kan doen. Zodat ik niet in een sociaal isolement kom. Want dat is namelijk het gevaar van mijn kwaal.
Ja, er zijn wel middeltjes tegen. Maar die zijn niet allemaal even goed, en soms zijn ze ineens tijdelijk op. Het zit ook nog niet zo in mijn systeem dat ik altijd wat bij me heb. En zo kan het dus voorkomen dat ik niets kan doen en de kwaal niet kan tegen houden. En dat is lastig als je net bij een klant bent, een training aan het geven bent of een afspraak met vriendinnen hebt. Afgelopen zondagavond bijvoorbeeld. Meideneten bij D. Toen was het waarschijnlijk heel erg, want H. merkte het direct toen ik ’s avonds thuis kwam. Aarghhh hellup, wat moeten die meiden wel niet denken? En de maandag daarop, gaf ik een training bij de Gemeente Boskoop. Ons contactpersoon daar was een leuke dame met wie ik prima over de training kon napraten. Maar ik durfde haar niet recht in haar gezicht aan te kijken tijdens ons gesprek, bang dat ze mijn kwaal zou opmerken. Geen goed gesprek dus, oftewel een gemiste kans.
Wat nu? Zo kan ik toch niet verder? Toch maar naar de dokter? Het internet op? Chatgroepen opzoeken? Zouden er operaties zijn?
Misschien moet ook ik maar met de billen bloot en kijken welk tv-programma geld ziet in mijn taboe. Avro’s Vinger aan de Pols lijkt me wel geschikt. Een serieus en oprecht programma, waarin mensen niet worden misbruikt. Neem nou de laatste uitzending. Een prachtig meisje biechtte op dat ze ‘intersexueel’ is. Wat dat precies is, is me eigenlijk nog niet helemaal duidelijk. Maar wat de precieze kenmerken zijn werd met veel respect behandeld. Fantastisch toch, dat de AVRO zo’n mooi meisje in nood helpt?!
Ook ik zie er best goed uit. Zouden ze mij ook een kans geven om mijn taboe bespreekbaar te maken? Is voor mij ook de verlossing nabij? Of moet ik leren leven met mijn kwaal? En met mijn mondsprays, pepermuntjes, Smints en Xilithol fresh breath papers?