zondag 27 april 2014

De belofte


Ik sneed broccoli en dopte boontjes en vroeg aan hem of we nog rijst hadden. Hij keek niet naar de rijst, maar verlekkerd naar mij en ik kreeg het warm. Door het open raam hoorde ik de wieltjes van het skateboard van dochter Keet. Ik weerde hem af met een schalks lachje en knikte naar buiten. Hij schonk een glas wijn voor me in. Er hing een belofte naar de avond in de lucht. Het ging regenen en Keet kwam binnen.

Na het eten ging hij onverwacht en spontaan naar een concert. Ik dacht aan de belofte, maar wilde ook slapen. Na twee slechte nachten met de peuter wilde ik die nacht wat uren inhalen. En niet wachten op de man die thuis komt na een concert. Dus ik beloof hem voor vertrek een seksdate op zondag.

‘Verpak je afwijzing een beetje feestelijk’, schrijf ik in Love Mama!

Vandaag is het zondag.
Voor Love Mama interviewde ik seksuoloog Winnie Hendriks. Een van haar tips was: ‘Denk seks: verleid jezelf om gedurende de hele dag af en toe positieve gedachtes over seks te hebben. Kijk naar mooie mensen of fijne dingen en sta open voor seksuele prikkels.’ Een blog schrijven erover helpt ook. Ik ben vanavond even niet bereikbaar!





Ik schreef het boek Love Mama! omdat ik ervaren heb dat het niet altijd makkelijk is om je wellustige ik te blijven voelen als je één, twee of nog meer kinderen aan je been hebt hangen. In Love Mama! kun je lezen dat dat niet zo vreemd is en dat je daar niet van hoeft te schrikken. Als je net vader en moeder bent geworden gebeurt er zo veel, dat je relatie misschien even niet op één staat. En dat is prima. Als je de draad ook maar weer oppakt. Love Mama geeft 101 tips en inzichten om het vlammetje brandend te houden. “Bevrijd je innerlijke stoeipoes”, “Gun en bewonder je bent beiden bijzonder”. Het is tijd voor de liefde en wat spanning in dat bed.. of.. nou ja… in ieder geval een voorzichtige poging. Love Mama!

Deze column verscheen eerder op mamadesk.nl.
De illustratie komt uit Love Mama! en is van net als alle andere illustraties van Moniek Paus.

zaterdag 19 april 2014

Liedje voor Teun




Jij verstoort m’n nachtrust,
jij vervuilt m’n huis,
je negeert m’n vragen en
vult m’n dagen
geen moment voor mezelf
zelfs niet op de wc
maar je hoort me niet klagen
het was mijn eigen idee



Ik ben regelmatig
nooit meer jouw vriend
je gooit met m’n eten en
laat vieze scheten
je hebt moeite met delen
alles is van jou
en juist als ik haast heb
roep jij ‘wacht nou’

Maar je geeft lieve kusjes, zoals niemand ze geeft
Je bent de enige op aarde die ik alles vergeef
Je geeft natte kusjes, zoals niemand die geeft
Jij stal m’n hart, je bent de zoon voor wie ik leef

Ik vergeet m’n sleutels
val in slaap voor tv
heb al dagen niet gedoucht
omdat ik steeds iets anders moest
ik zeg ‘doe voorzichtig’
tien keer op een dag
maar je hoort me niet klagen
want ik weet dat dat niet mag

Ik verlies veel te vaak
op een dag mijn geduld
sta je bed te verschonen
troost na boze dromen
baan mijn weg door de lego
en keer op keer
juist als alles schoon is
valt die beker weer

Maar je geeft lieve kusjes, zoals niemand ze geeft
Je bent de enige op aarde die ik alles vergeef
Je geeft natte kusjes, zoals niemand die geeft
Jij stal m’n hart, je bent de zoon voor wie ik leef

vrijdag 11 april 2014

Altijd 33


Vandaag is het al weer tien jaar geleden dat we Ida verloren. Afgelopen jaar schreef ik in mijn Kleinkunstcursus dit liedje voor haar. 



We waren jong, 18 jaar,
jij kort, ik lang haar,
we renden, we lachten,
we feesten op grachten
Woonden samen in een huis
Voelden ons daar samen thuis
Soms weken studeren
Goed eten, presteren



We zwommen en klommen
En niks kon ons bommen
Ieder eigen vriendinnen
Jij meer drang om te winnen
Jij een zwemmer, een renner
ik altijd al de penner
Samen maakten we chili
En we leken familie

En samen stonden we voor de spiegel,
samen voor het slapen gaan.
We trokken samen gekke bekken
Om zo rimpels tegen te gaan.

Ons diploma gehaald
Nu managers, goed betaald
In mantelpakjes naar kantoor
Wij gingen het maken hoor
Goeie banen en een auto,
Flessen Champagne of Merlot,
Toen vertrok je uit ons stadje
Samenwonen met je schatje

Maar wij bleven rennen
Zeven heuvels verkennen
Dam tot dam in ons zak
Hezen we ons in duikpak
In de winter naar de sneeuw
Mocht ik toch gezellig mee
We dronken, we klonken
En werden stomdronken

En samen stonden we voor de spiegel,
samen voor het slapen gaan.
We trokken samen gekke bekken
Om zo rimpels tegen te gaan.

Toen kwamen er wolken
Jouw dromen bevolken
Twijfels over alles
Werk, liefde en lovers
Uren konden we bellen
Ik luisteren, jij vertellen
Over allerlei angsten
Voor jezelf werd je ‘t bangste

Het spook in je hoofd
Werd maar niet gedoofd
Zoek hulp riep ik toe
werd jouw zorgen moe
Tot je zomaar verdween
niemand wist waarheen
we zochten en wachten
jij had andere gedachten

En samen stonden we voor de spiegel,
samen voor het slapen gaan.
We trokken samen gekke bekken
Om zo rimpels tegen te gaan.

Je werd pas gevonden
Toen we niets meer konden
Nooit meer samen, niet lachen
Geen bergen afraggen
Niet rennen, niet zwemmen,
geen gekke bekken meer trekken
Een rimpel meer ga jij niet krijgen
Je zult altijd 33 blijven.

vrijdag 4 april 2014

Biecht

En? Heb jij ook nog iets op te biechten?