zondag 25 januari 2009

Tomboy

'Als een meisje in de baarmoeder is blootgesteld aan grote hoeveelheden mannelijke hormonen, dan kan ze na de geboorte meer mannelijk gedrag vertonen.' Ja, ja. En wij maar denken dat we er invloed op hadden. Toen ik zwanger was en we dachten dat we een dochter zouden krijgen, hoopten we dat het wel een stoer meisje zou zijn. Geen prinsesje. Bij ons geen roze in huis. Nee, zo’n stoere wilden wij. We zijn ruim vier jaar verder en we kunnen stellen dat onze wens is uitgekomen. Hoewel iedereen voorspelde dat de roze periode nog wel zou komen, hebben we ‘m bij Keet nog steeds niet gezien.
Vanaf dat ze twee jaar is heeft Keet al kort haar. Om haar toch niet te veel op een jongetje te laten lijken, hijs ik haar zo veel mogelijk in jurkjes en leggings. Geen roze jurkjes met roesjes en strikjes, maar overduidelijk jurkjes. Als ze groot is wil ze graag skateboarder worden, en haar eerste verjaardagspartijtje was een piratenfeestje. Volgend jaar een indianenfeest. Vuurwerk afsteken vindt ze absoluut niet eng en stoeien kan niet wild genoeg gaan.
De laatste weken is ze iets te veel doorgeschoten naar mijn mening. Als ik haar aanspreek als Keet (zo hebben we haar tenslotte genoemd) zegt ze: “nee ik ben Andere-ik en ik ben een jongen.” Jurken aantrekken gaat niet meer zo soepel. Vooral niet nu ze sinds een paar dagen weer terug is in haar piratenfase. En nu ze dezelfde Nike’s heeft als haar vader, krijg ik haar laarzen ook minder goed aan.
Wij dachten dus dat onze missie was geslaagd. Tot er deze week iemand bij ons was die er meer over wist te vertellen. Iets met testosteron en zwangerschap. Hij wist het niet meer precies, maar ik was getriggerd. Gister googelde ik tussen het piratenspel door de woorden “zwangerschap + testosteron + stress + meisje + jongensgedrag”. En jawel hoor, daar stond het. “Als een meisje in de baarmoeder is blootgesteld aan grote hoeveelheden mannelijke hormonen ..etc.” En testosteron wordt aangemaakt bij stress. Die was er wel tijdens de zwangerschap.
Dus al onze oude theorieën kunnen overboord. De kiem van dit gedrag is al heel vroeg gelegd. Waarschijnlijk in april toen I. zo nodig moest overlijden, toen we op mijn werk acht mensen moesten ontslaan, toen er een hooikoorts overheen kwam en mijn haar ook nog slecht was geknipt. Het komt dus niet doordat we zelf zulke stoere ouders zijn, doordat ik zelf niet een echt meisje-meisje ben. En niet doordat we haar een stoere naam hebben gegeven in plaats van Willemijn of Madelief.
Toen ik destijds aan de verloskundige vroeg of de periode van stress invloed zou hebben, stelde ze mij gerust en zei dat er in oorlogsgebieden ook gezonde kinderen worden geboren. Het zou geen invloed hebben op het kindje. Maar nu weten we beter. We hebben de tomboy die we altijd wilden. Ik hoop dat ik die drie leuke jurken voor deze zomer niet voor niets heb gekocht.