Het is eindelijk mooi weer. Ik heb leuke afspraken met leuke mensen. Heb het niet te druk en niet te rustig, de kids zijn naar de opvang en naar school, ik heb alle tijd voor mezelf en mijn werk. Alle ingrediënten voor een goede dag zijn aanwezig. Maar toch. Het wordt ‘m niet.
Ik werd wakker met een bedrukt gevoel dat de hele dag blijft sluimeren.
’s Ochtends schrijf ik een tekst voor een klant, fiets in de zon naar de stad om mijn telefoon te laten repareren, drink koffie met een leuke dame met wie ik steeds meer samenwerk en ondertussen vraag ik me af waarom ik niet wat meer energie heb en waarom ik niet gewoon blij ben. Gisteren verliep niets zoals ik wilde dat hij zou lopen. Kind één was ziek thuis en kind twee wilde alleen maar aan me hangen. En toen de man ’s avonds thuiskwam en mij zuchtend en steunend aantrof gingen we daar nog eens ruzie over maken ook.
Maar dat was gisteren. Vandaag is alles anders. Vandaag is een mooie dag.
En zo sleep ik mij mijmerend door deze dag. Inwendig geïrriteerd omdat ik er niet de vinger op kan leggen wat er aan de hand is en gefrustreerd omdat ik de knop niet kan omzetten.
Terwijl ondertussen de dag gewoon op rolletjes verloopt. Zélfs het moeilijkste uurtje van de dag verloopt soepel; ik heb lekker gekookt, haal de kinderen zonder stress van de opvang en het eten gaat er nog goed bij ze in ook. Na het eten zitten we nog buiten, drinken een wijntje met de buren, ik snoei wat takken en doe de kinderen in bad en in bed.
Ik duik nog even achter mijn computer, redigeer een blog van een vriendin, twitter nog wat en de dag is al weer bijna voorbij. Ik ben er nog niet achter wat me dwars zat.
Als ik richting bed ga denk ik aan de nieuwe gewoonte van dochter Keet (7). Sinds ze van een klant van mij een zwarte schrift kreeg schrijft ze iedere avond voor het slapen gaan op wat ze die dag heeft gedaan. Dat gaat ongeveer als volgt: “vandaag had ik voetbaltraining. En ik heb ijs gegeten in de stad. Einde.” En onder de tekst tekent ze een plaatje. Sinds ze is begonnen heeft ze nog geen dag overgeslagen.
Het doet me denken aan een onderzoek van de Utrechtse Universiteit waar ik een tijdje terug aan meedeed. Voor dat onderzoek naar de balans tussen werk en privé moest ik een week lang iedere avond twee positieve ervaringen opschrijven. Het blijkt dat als je iedere dag bewust stilstaat bij een aantal leuke dingen dat de algemene tevredenheid over je privéleven positief beïnvloedt.
En toen kreeg ik het inzicht van de dag. In plaats van vlak voor het slapen gaan nog even een gevatte opmerking op Twitter te maken of mijn Facebook te checken ga ik vanaf nu wat anders doen. En direct pak ik mijn iPhone van mijn nachtkastje, klik ‘Notities’ en type: “Count your blessings. Dinsdag. Vandaag heb ik heerlijk door de stad in de zon gelopen toen ik mijn telefoon wegbracht, het voelde als vakantie. Ik heb de tuin gesnoeid, nergens aan denken, gewoon knippen. En ik heb het blog van Esther geredigeerd.” Ik doe mijn telefoon uit en leg hem terug op het nachtkastje. Ik merk nu al dat het helpt. Met een glimlach op mijn gezicht val ik in slaap. Dit blog verscheen eerder op www.mentaalvitaal.nl, waar ik sinds kort een maandelijkse column heb.
Ik werd wakker met een bedrukt gevoel dat de hele dag blijft sluimeren.
’s Ochtends schrijf ik een tekst voor een klant, fiets in de zon naar de stad om mijn telefoon te laten repareren, drink koffie met een leuke dame met wie ik steeds meer samenwerk en ondertussen vraag ik me af waarom ik niet wat meer energie heb en waarom ik niet gewoon blij ben. Gisteren verliep niets zoals ik wilde dat hij zou lopen. Kind één was ziek thuis en kind twee wilde alleen maar aan me hangen. En toen de man ’s avonds thuiskwam en mij zuchtend en steunend aantrof gingen we daar nog eens ruzie over maken ook.
Maar dat was gisteren. Vandaag is alles anders. Vandaag is een mooie dag.
En zo sleep ik mij mijmerend door deze dag. Inwendig geïrriteerd omdat ik er niet de vinger op kan leggen wat er aan de hand is en gefrustreerd omdat ik de knop niet kan omzetten.
Terwijl ondertussen de dag gewoon op rolletjes verloopt. Zélfs het moeilijkste uurtje van de dag verloopt soepel; ik heb lekker gekookt, haal de kinderen zonder stress van de opvang en het eten gaat er nog goed bij ze in ook. Na het eten zitten we nog buiten, drinken een wijntje met de buren, ik snoei wat takken en doe de kinderen in bad en in bed.
Ik duik nog even achter mijn computer, redigeer een blog van een vriendin, twitter nog wat en de dag is al weer bijna voorbij. Ik ben er nog niet achter wat me dwars zat.
Als ik richting bed ga denk ik aan de nieuwe gewoonte van dochter Keet (7). Sinds ze van een klant van mij een zwarte schrift kreeg schrijft ze iedere avond voor het slapen gaan op wat ze die dag heeft gedaan. Dat gaat ongeveer als volgt: “vandaag had ik voetbaltraining. En ik heb ijs gegeten in de stad. Einde.” En onder de tekst tekent ze een plaatje. Sinds ze is begonnen heeft ze nog geen dag overgeslagen. Het doet me denken aan een onderzoek van de Utrechtse Universiteit waar ik een tijdje terug aan meedeed. Voor dat onderzoek naar de balans tussen werk en privé moest ik een week lang iedere avond twee positieve ervaringen opschrijven. Het blijkt dat als je iedere dag bewust stilstaat bij een aantal leuke dingen dat de algemene tevredenheid over je privéleven positief beïnvloedt.
En toen kreeg ik het inzicht van de dag. In plaats van vlak voor het slapen gaan nog even een gevatte opmerking op Twitter te maken of mijn Facebook te checken ga ik vanaf nu wat anders doen. En direct pak ik mijn iPhone van mijn nachtkastje, klik ‘Notities’ en type: “Count your blessings. Dinsdag. Vandaag heb ik heerlijk door de stad in de zon gelopen toen ik mijn telefoon wegbracht, het voelde als vakantie. Ik heb de tuin gesnoeid, nergens aan denken, gewoon knippen. En ik heb het blog van Esther geredigeerd.” Ik doe mijn telefoon uit en leg hem terug op het nachtkastje. Ik merk nu al dat het helpt. Met een glimlach op mijn gezicht val ik in slaap. Dit blog verscheen eerder op www.mentaalvitaal.nl, waar ik sinds kort een maandelijkse column heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten