De geboorte van een boek

Een van de leukste dingen van het afgelopen jaar was toch wel dat Relax Mama! eindelijk echt verscheen. Ik kreeg zo veel leuke reacties dat ik een paar weken lang op een roze wolk heb gezeten. En als ik er goed over nadenk heeft het maken van zo’n boek eigenlijk wel meer overeenkomsten met een kind krijgen. Als je een boek maakt, krijg je bijvoorbeeld nagenoeg dezelfde aandacht als wanneer je zwanger bent. Mensen vinden het leuk als je een boek schrijft, het is een goed gespreksonderwerp, alhoewel je soms zelf nog geen flauw idee hebt welke kant het op zal gaan of wat je nog te wachten staat. Net als wanneer je voor het eerst moeder wordt. De vraag “En ben je er klaar voor?” vond ik bij de zwangerschap van Keet echt een lastige. Klaar voor? Waarvoor dan? Ook bij Relax Mama! duurde het even voordat het duidelijk was waar het heen ging. En natuurlijk de onvermijdelijke vraag ‘En.. hoe lang nog?’ Die was zowel bij baby als bij boek wat makkelijker te beantwoorden. Alhoewel ik beiden eerder in handen had dan ik had verwacht. En ik vond het heerlijk om over het boek te praten. Het was tenslotte het leukste project van het jaar. Maar soms is het wat vermoeiend om jezelf voor de zoveelste keer hetzelfde verhaal te horen vertellen. En gênant, dat je zoveel aan het woord bent. Net als tijdens mijn zwangerschap werd ik dan ook steeds handiger in het gesprek richting ander te draaien: ‘zeg hoe gaat het eigenlijk met jou?’

Eenmaal verschenen was ik trots! Zo trots dat ik er geobsedeerd veel over twitterde en facebookte. De hele wereld mocht het weten. Hoeveel foto’s of screenshots kun je eigenlijk maken van een boek in verschillende etalages of tijdschriften en kranten? Ik zou me bijna gaan afvragen waar ik vroeger foto’s van maakte.

En dan heb ik het nog niet eens over de lancering. Een feestje waarop al mijn lieve vrienden en familie mijn nieuweling kwamen bewonderen. En ze namen nog cadeautjes en bloemen mee ook. Wekenlang had ik een huis vol bloemen. Alleen de kraamzorg viel helaas wat tegen. Maar verder kan ik vooral voordelen benoemen. Zo’n boek heeft aanzienlijk minder verzorging nodig dan een baby. Laat je beter doorslapen, kan gerust een avondje alleen thuisblijven, zorgt voor minder hormonale schommelingen en kraamtranen en kost je geen klauwen met geld.

‘Komt er nog een volgende?’ is nu de meest gestelde vraag. Hé waar kennen we die van? Een derde baby zit er niet meer in, maar een tweede boek is zo’n slecht plan nog niet. Het is best verslavend, zo’n boek. Maar je weet natuurlijk nooit of het lukt. En wat het gaat worden is nog helemaal een verrassing.