Lieve oppas

Het is maandag. De dag waarop ik niet werk. Nou ja, waarop ik meestal niet werk. Maar de laatste weken zijn hectisch, dus ik heb de laatste paar maandagen nogal eens oppas ingeschakeld, om toch wat bij te kunnen werken. Maar vandaag niet. Vandaag beklim ik de Mount Everest aan wasgoed. Terwijl Teun in ons bed Dora kijkt, concentreer ik me op spijkerbroekjes maar 98, t-shirts maat 132 en boxershorts in alle maten.

Plots plopt er een melding in het scherm van mijn iPhone. “11.00 uur briefing websiteteksten”. Shit. Een afspraak!? Die stond in mijn hoofd en in mijn laptop op dinsdag.

Direct bel ik de bewuste klant.

“Hadden wij die meeting vandaag?”

“Ja, die hebben we nu.”

“Oh shit, ik sta de was op te vouwen, ik dacht dat hij morgen was.”

Na een korte kortsluiting in mijn hoofd, handel ik snel. En binnen drie minuten kan ik de klant terugbellen dat ik alsnog kan komen. Onze oppas Mariska is de redder in nood. Ze heeft die dag toevallig niets anders staan en kan een half uur later bij ons zijn.

Fluitend rij ik over de A2 richting Amsterdam voor de afspraak. Geen stress meer nu ik weet dat Mariska er is en eigenlijk blij dat die afspraak vandaag is, zodat ik morgen ongestoord een hele dag kan schrijven. Wat is het toch fijn om een Mariska te hebben. Al mijmerend in de auto over dit geluk vraag ik me af of er eigenlijk een ‘dag van de oppas’ bestaat.

Ik gooi mijn #dtv op twitter en leer die dag dat de ‘dag van de leidster’ wel bestaat, maar die van de oppas niet. Een idee is geboren. Als frontvrouw van de Club van Relaxte Moeders kan ik deze kans niet laten liggen. Want wat is er nou relaxter dan een fijne oppas hebben? Zo één waar je kinderen mee weglopen, één die je uit de brand helpt als je een afspraak bent vergeten of je je week te vol hebt gepland. De oppas die ervoor zorgt dat je af en toe weer eens iets romantisch kan doen met je man. Die grappige whats’appjes stuurt van haar en je peuter als jij aan het werk bent. Als je er zo één te pakken hebt, dan moet je die ook af en toe eren. En af en toe iets extra’s geven en laten weten dat ze de beste is.

Dus zo ontstond de dag van de oppas. En een dag van de oppas is natuurlijk geen goeie dag als er niet een verkiezing aan verbonden is, en een boek. En zo had ik diezelfde dag er nog meer werk bij. Want zo’n boek moet ook geschreven worden. En gelukkig doe ik dat nog altijd honderd keer liever dan was opvouwen.

Noteer nu:

21 september De Dag van de Oppas met:

- verkiezing 'Oppas Van Het Jaar 2014'

- lancering van het invulboekje 'Lieve Oppas'

Allemaal tijdens Festival Snor op Camping De Lievelinge.

Ik hoop jullie daar te zien. Mét oppas!

PS: Natuurlijk ga ik jullie na de zomervakantie heel uitgebreid hierover informeren. Zodat je er ook achter komt hoe je je oppas kunt opgeven en zo.

-