vrijdag 25 juli 2014

Rondje


‘Teken maar een rondje,’ zegt de mevrouw van het consultatiebureau tegen Teun. Het is zijn laatste bezoekje hier, want volgende maand wordt hij vier. De dokter tekent zelf een keurig rondje en geeft Teun een potlood. Op dat moment schieten er ongeveer twintig gedachten door mijn hoofd, variërend van ‘oh shit we hadden toch vaker thuis moeten tekenen’ tot ‘weet hij eigenlijk wel hoe hij een potlood moet vasthouden’ en ‘straks gaat ze ook nog vragen of hij al kan knippen.’
Teun pakt het potlood aan en zet voorzichtig een paar lichte krassen naast het rondje van de dokter.
Met samengeknepen billen wacht ik op het oordeel.
‘Dit kunnen meisjes vaak al eerder dan jongens,’ zegt de arts vriendelijk. En ze begint een heel verhaal over haar eigen zoon die nog geen schaar kon vasthouden toen hij naar de basisschool ging en dat ze als kleuter helemaal niet met hem had geoefend met tekenen, terwijl ze dat wel altijd aan de ouders op haar consult vroeg.
Ik ga opgelucht naar huis. En neem voor de zekerheid toch wat tekenspullen mee op vakantie. 





24 opmerkingen:

  1. Hahahaha! Herkenbaar. Mijn oudste (nu 9) had al heel vroeg veel interesse in (en talent voor) tekenen, maar mijn jongste (net drie maandjes 4) kan nog geen lijn recht op papier krijgen en het boeit hem ook helemaal niet! Ieder zijn talent hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk herkenbaar. Ik zat er laatst met een 2-jarige die het vertikte om te praten, geen woord kwam er uit. Het vakje 'praat niet' werd aangekruisd en of we niet eens naar de logopedist moesten....

    Ook de tranen bij de laatste keer kinderopvang.... zeer herkenbaar. x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. True story: mijn ene meisje tekende netjes een rondje, mijn andere meisje (tweeling) trok eerst een streepje, toen nog een streepje, toen nog een streepje… tot ze van het rondje een mooi zonnetje had gemaakt. Ha! Way to go girl! :D

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach ja, dat consultatiebureau... Leuk om te weten hoe je kind groeit, maar verder vooral heel goed in het in hokjes stoppen van kinderen.

    Mijn jongste moest bij een ogentest een fluitketel benoemen. Dat kind had nog nooit van dr leven een fluitketel gezien. Niet begrijpend keek ze me aan, terwijl de arts overdreven ging articuleren en zei "Fluit-ke-tel, dat is een fluit-ke-tel." En die terrorist me maar aankijken met een hoofd dat onmiskenbaar dacht 'die spoort niet hoor'. Ik dacht dat ik erin bleef vam het lachen. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zucht ja die testjes van dat bureau... ik kan er niet zo veel mee. Fijn dat je een realistische arts hebt/had ;). Zoon hier kwekte ons thuis de oren van t hoofd met de fraaiste woorden. Maar zoon was ook dodelijk verlegen. En: durfde niet te praten tijdens de test. 'Hij praat thuis enorm veel, laatst zei hij zelfs 'schroevendraaier' ', probeerde ik nog (was echt waar, die schroevendraaier!). Ik werd ongelovig aangekeken (héb je weer zo'n moeder....) en ook bij zoon werd 'praat niet' aangekruist...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Monique Lartey25 juli 2014 om 11:02

    Hahaha Naomi zou vriendelijk zeggen 'u bedoelt zeker een nul' en het hele blaadje vol kalken. Maar ja, die tekent op alles, tot op belastingformulieren aan toe als ik niet oppas. Het consternatiebureau .... praat me er niet van !!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Daar gaan we weer. afgeven op het consultatiebureau. maar het zal je maar gebeuren dat er vroegtijdig een ontwikkelingsachterstand zou worden opgespoord bij je kind. Dat overkwam mij. En ik was oh zo blij dat we er toen vroeg bij waren, zodat ons kind nu (met behulp van veel begeleiding) redelijk mee kan komen in deze maatschappij. In hokjes stoppen ja! Maar dat doen ze niet voor niets. Als je kinderen niet met elkaar vergelijkt vallen de kinderen waar 'iets mee moet' op! En heel fijn als je kind al 'voor' loopt op de rest. Geniet ervan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb toch echt andere ervaringen met het consultatiebureau hoor. Alles in hokjes stoppen, maar toen ze iets hadden moeten constateren deden ze het niet. Ik was er niet gerust op en ben naar de huisarts gegaan, die niet snapte dat ze dat op het consultatiebureau niet verder hadden bekeken. Terwijl ik er nota bene om gevraagd had. Heeft dus niks te maken met 'afgeven op', maar met ervaringen.
      Gelukkig heb jij andere ervaringen, maar het gaat echt niet bij elk consultatiebureau op die manier.

      Verwijderen
    2. Hier het zelfde verhaal. Dochter van nu inmiddels 15 maanden heeft de kruipfase over geslagen door brandend maagzuur. Ze ging ook niet zelf aan de tafel staan omdat ze nooit haar knieen had leren gebruiken. Consultattie bureau zag er geen problemen in tot ik een keer per ongeluk bij een fisio therapeut terecht kwam. Mn dochter had met 6 a8 maanden al door verwezen moeten worden. Ze krijgt nu inmiddels een maandje fisio en gaat nu met sprongen vooruit. Het is frustrerend als je een kind hebt wat zo veel wil maar word beperkt in de bewegingen en dat het consultatie bureau het af doet als ja ze zal wel laat zijn of ze zal het wel niet intressant vinden. Zit nu gelukkig inmiddels wel bij een ander consultatie bureau door een verhuizing die dus wel goed kijken naar als je kind echt wat mankeert.

      Verwijderen
    3. hier precies hetzelfde. ons zoontje (bijna 12 maanden) gebruikt zijn hele leventje al zijn linker beentje niet goed. Toen hij ging tijgeren viel steeds meer op dat zijn beentje niet mee wil. Op het bureau hoor ik al 11 maanden even in de gaten houden, dat moeten we even in de gaten houden.
      ik ben zelf 3 maanden terug naar de kinderfysiotherapie gegaan. Hij heeft een ontwikkelingsachterstand in de grove motoriek, heeft zich asymetrisch ontwikkeld. Zonder fysio zou hij niet kunnen leren lopen of kruipen. Het consultatie bureau weet niet dat we bij de fysio lopen. Afgelopen donderdag werd me weer verteld dat we zijn beentje toch even in de gaten moeten houden. Dat hij dit toch wel meer moet gaan gebruiken. Helaas hebben we nog niet de vooruit gang die er zou moeten zijn met de fysio die hij nu krijgt. De kinderarts gaat nu mee kijken. Het enige wat ik hoor op het bureau is hij is te groot, hij is de zwaar hij is te dik. (bij de geboorte 54cm en 4500gr.) kom ik voor de eerste afspraak zegt die vrouw van het bureau. mevrouw is dit kind echt uit u gekomen. en is hij echt van 4-8 is hij niet ouder. Nou ik was er zelf bij, hij komt uit mij en is echt op 4-8 geboren. En daar moet ik dan om zo veel tijd naar toe voor controle. Het is dat het "moet" anders ging ik niet eens

      Verwijderen
    4. Naar het CB 'moet' je niet, dit is vrijwillig! Je kunt zelfs de inentingen door je HA laten doen.

      Verwijderen
  8. Ik heb zelf een prematuur geboren kind en zag altijd op tegen de testen van zowel ziekenhuis als cb. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit een nare ervaring heb gehad met het cb. Wel met de dames van het ziekenhuis. Een aantal dames op van de high care vonden het altijd nodig om mij als zeer onervaren moeder te behandelen. Vreselijk vond ik dat. En op het cb waren ze altijd nuchter en behandelden mij met respect. Nu is onze zoon 6 jaar oud en hij doet het ontzettend goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het Consternatiebureau.... als moeder van zes kinderen kan ik er een boek over schrijven :-(
    En het onderkennen van een ontwikkelingsachterstand? Dat hebben ze bij mijn oudste zoon ook gewoon gemist hoor. Daar moest ik ze zelf op wijzen (achterstand van ruim een half jaar bij een kind van 18 mnd). Zolang ze maar vinkjes kunnen zetten op hun lijstjes is het goed. Er is weinig aandacht voor de individuele ontwikkeling van kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Volgens mij is dit een positief stukje over het consultatiebureau en zo hoort het ook. Met onze eerste zijn we op alle controles en oproepen geweest omdat wij zelf die behoefte hadden . Met de andere drie hadden we die behoefte niet en zijn alleen op 'verplichte' afspraken geweest. Je hebt zelf de keuze om te gaan zeg ik altijd tegen de consternatienegatievelingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik, moeder van 3 kinderen die inmiddels tieners zijn, noem het nog steeds consternatiebureau i.p.v. consultatiebureau....
    Volg je hart en intuïtie, dan zit je er nooit ver naast hoor ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. In België ga je maar tot 2,5 jaar naar het consultatie-bureau.... Vanaf dan gaan ze naar school en worden ze daar opgevolgd.... Alles hangt af van de arts en de verpleegkundige die de consultatie doen.... Ik ben er altijd goed mee gevaren.... Nu ja, ik wist vaak meer van de aandoeningen van mijn kinderen dan de consulenten en ik gaf ze vaak tips (vooral qua voeding) wat en waar anderen terecht konden voor oplossingen of raad mbt voedingsallergieën.... Ze weten van alles iets, maar niet alles van alles. Daarvoor heb je specialisten.... Maar die zijn in België véél makkelijker toegankelijk dan in Nederland.... Gewoon bellen en je hebt een afspraak!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat men denkt dat het consultatiebureau ons werk over moet nemen als het aankomt op constateren van achterstanden etc. Ze zijn er om ons te ondersteunen en ik weet heel goed dat het ene cb daar beter in is dan het andere. Maar als je zegt dat je een kind een achterstand van een half jaar heeft met 18 maanden en dat het cb dat niet op heeft gemerkt, dan heb je zelf ook wel het een en ander gemist.
    Doen jullie ook wat met deze klachten over jullie cb? Want anders zal het nooit beter worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Bij mijn zoon vroeg ze een streepje te tekenen. Hij maakte er een vierkant van en gebruikte het hele blaadje. Ze werd kwaad, hu?

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Tja consultatiebureau laat me maar lachen mijn zoon was net 1 zomer warm viel nog al veel buiten ;-) waar kwamen die blauwe knieën toch vandaan met 3 weigerde hij tegen een bal te schoppen ;-) had hij geen evenwichts problemen want fietsen zonder zijwielen ging ook niet was zo boos hij fietste dus binnen 2 weken prima en voetbal heeft hij met 31 nog een hekel aan . Mijn dochter zou niet goed horen om dat ze geen intresse had in iemand die met een lepeltje op een kopje tikte en meer van die onzin ze vond de pop eenmaal leuker . Bij kindje nr. 3 stonden ze iedere keer maar in hoor ogen te schijnen met een lampje iedere keer was het ik zie geen rood .ik vond het niet leuk bij zo een klein baby'tje ik zei nu is het genoeg.. Hoezo geen rood zei ik . Kreeg ik antwoord ze heeft heel donkere ogen. Ik ja nou eentje met blauwe ogen eentje met groen en zij heeft de donkere van papa. Dus ooo ze is van een andere vader . Ik wat is dit nou weer voor onzin ..na dit gedoe had ik mijn buik vol liet me niks meer vertellen door hun ik zei ga geloof dat ik meer ervaring heb met kids dan jullie

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Gelukkig met drie ontdekt dat dochterlief niet best ziet op.cb. ik dacht wat staat mijn meisje te acteren. Maar na afspraak 2 weer niet. Toen.door verwijzing ziekenhuis. Nu een bril.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik ben zelf cb assistente en ben dus een paar keer in de week op het bureau. Mensen moeten het niet zo negatief zien; we zijn er voor de mensen, willen graag ondersteunen.
    Wees blij dat het bestaat. En alles is vrijwillig, vergeet dat niet. Het is bij ons ook prima als je bijv alleen wil komen met de afspraken met de vaccinaties :-)
    Dus doe er vooral je voordeel mee!

    BeantwoordenVerwijderen